อืมมม เสียงนาฬิกาปลุก
เอื้อมมือไปปิดนาฬิกาปลูก และดูเวลาจากหน้าจอมือถือเครื่องเดิม
[8.00 AM]
#เริ่มชีวิตของคนธรรมดา
8.45 น.
คนในรถไฟใต้ดินนี่เยอะไปนะ
คนเยอะแบบนี้ ยืนเบียดกันแบบนี้ คนยืนกลางขบวนเว้นที่ว่างไว้เป็นรูโหว่ขนาดยักษ์แบบนี้ ... เรื่องธธรมดา
คนป้าถือของเยอะแยะยืนอยู่ตรงกลางขบวน
คุณยายท่านหนึ่งมากับหลานสาวตัวน้อย
นักเรียนม.ปลายนั่งเล่นมือถืออยู่
ทุกคนต่างก้มหน้าก้มตา
เรื่องธรรมดา
9.10 น.
มาเรียนสายอย่างเคย
เปิดประตูเข้าไป
อาจารย์กำลังสอนอะไรบ้างอย่าง
เพื่อนในห้องนั่งหน้าง่วงมองพาวเวอร์พอยท์นำเสนอของอาจารย์
...บทเรียนน่าเบื่อ หรือบรรยากาศน่าเบื่อ ไม่แน่ใจแฮะ
ครูสอนเนื้อหาแต่ไม่ได้สอนนักเรียน
อืม...เรื่องธรรมดา
12.00 น.
เที่ยงนี้จะกินอะไรดี
คนในโรงอาหารแน่นมาก โรงอาหารอื่นๆคนจะเยอะอย่างนี้มั๊ยนะ
กินผัดกะเพราแล้วกัน อาหารของคนธรรมดา
ถือจานข้าวมาที่โต๊ะ
ลงมือทาน...
ข้าวผัดกะเพราะเหรอ แล้วไหนกะเพราล่ะ?
มันคนเป็นเรื่องธรรมดา
13.30
เข้าห้องเรียน
บรรยากาศเดิมๆ
ครูสอนเนื้อหา ไม่ได้สอนนักเรียน
นักเรียนไม่ได้สนใจเรียน แต่สนใจมือถือ
อืม...มันดูเป็นเรื่องธรรมดา
16.00
เลิกเรียนแล้ว รถบนถนนแน่นขนัด อืม...เรื่องธรรมดา
ขยะบนพื้น คนพิการข้างถนนกับกระป๋องคนละใบ รถฝ่าไฟแดง นักเรียนตะโกนคำหยาบ
แอลกอฮอล์ ยาเสพติด อาบอบนวด ค้าประเวณี ความรุนแรง คอรับชัน โลกร้อน ธรรมชาติเสื่อมโทรม ... เรื่องธรรมดา...?
17.00
เดินเข้าซอยกลับหอพัก
บ้านหลังนี้ทาสีใหม่
เมื่อก่อนเป็นสีขาว ตอนนี้เป็นสีดำ
มันก็แปลกนะ แต่อีกสักประเดี๋ยว...ก็คงกลายเป็นเรื่องธรรมดา
ความคิดเห็น